Witold Łastowiecki jest jedną z nielicznych osób w kraju, którą można
określić mianem eksperta w dziedzinie występów polskich piłkarzy w
zagranicznych klubach. Swoją wieloletnią pracę badacz postanowił zaprezentować
czytelnikom w formie publikacji, której nadał tytuł „Piłkarscy
gastarbeiterzy".
Książka Łastowieckiego miała dwa
wydania. Pierwsze pojawiło się w 2005 r., ale ze względu na dużą liczbę listów
z poprawkami, uwagami i komentarzami, które otrzymał autor, zdecydował się wydać
uzupełnione już dzieło drugi raz. Nastąpiło to w 2007 r., a nowa pozycja
oznaczona została w tytule liczbą „2". Obie książki Łastowiecki wydał
własnymi siłami, przez co ukazały się one w niskich nakładach. Dziś obu tych
pozycji próżno szukać w księgarniach, nie ma ich nawet w popularnych serwisach
aukcyjnych.
„Piłkarskich gastarbeiterów"
autor postanowił podzielić na kilkadziesiąt rozdziałów, z których każdy
poświęcony jest innemu krajowi. Poczynając od Albanii, a na reszcie świata
kończąc, Łastowiecki przedstawia Polaków, którzy występowali w klubach tych
państw. Opis nie jest wprawdzie szczegółowy, ale zawiera wszystkie niezbędne
informacje – imię i nazwisko piłkarza, jego datę urodzenia (w przypadku
najwyższych klas rozgrywkowych), sezony spędzone w danym klubie, osiągnięte
sukcesy oraz liczbę goli i występów w poszczególnych sezonach. Nie wszystkie
dane są kompletne, najczęściej brakuje ostatnich elementów, ale niezwykle
trudno ustalić np. liczbę występów Stanisława Deca w II lidze Luksemburga w
1973 r.. Oczywistym jest więc, że książka nie może być kompletna, gdyż
wymagałoby to odwiedzania każdego klubu z osobna i szukania w jego archiwach (o
ile klub i takie archiwa w ogóle jeszcze istnieją), co i tak nie gwarantowałoby
znalezienia poszukiwanych informacji. Mimo tego pozycja Łastowieckiego jest
jedynym tego typu opracowaniem w Polsce, dlatego bez wątpienia warto po nią
sięgnąć.
